نوزدهم محرم الحرام سالروز حرکت اسرای آل الله از زندان کوفه به سمت شام

مدرسه اباجعفر الباقر علیه السلام - نوزدهم محرم الحرام سالروز حرکت اسرای آل الله  از زندان کوفه به سمت شام تسلیت باد

                                           

قرآن بخوان از روی نیزه دلبرانه

یاسین و الرحمان بخوان پیغمبرانه

قرآن بخوان تا خون سرخت پا بگیرد

هم چون درخت روشنی در هر کرانه

باید بلرزانی وجود کوفیان را

قرآن بخوان با آن شکوه حیدرانه

خورشید زینب شام را هم زیر و رو کن

قرآن بخوان با لهجه ای روشنگرانه

کوثر بخوان تا رود رود این جا ببارم

در حسرت پلک کبودت خواهرانه

قرآن بخوان شاید که این چشمان هرزه

خیره نگردد سوی ما خیره سرانه

اما چه تکریمی شد از لب های قاری

تشت طلا و بوسه های خیزرانه

گل داده از اعجاز لب های تو امشب

این چوب خشک اما چرا نیلوفرانه

در حسرت لب های خشکت آب می‌شد

ریحانه ات با التماسی دخترانه

آن شب که می‌بوسید چشمت را سه ساله

خم شد ز داغت نیزه هم ناباورانه

از داغ تو قلب تنور آتش گرفته

تا صبح با غمناله هایی مادرانه

سپس عبید اللّه بن زیاد پس از این‏که سر حسین علیه السّلام را به شام فرستاد، دستور داد تا زنان و کودکان را آماده رفتن به شام کنند و دستور داد على بن الحسین علیه السّلام را غل و زنجیر گران به گردنش نهادند.

سپس ایشان را به دنبال سرها با محفر بن ثعلبه عائذى و شمر بن ذى الجوشن روان کرد.

پس آنان را بیاوردند تا بدان گروهى که سرها با ایشان بود، رسیدند و على بن الحسین علیه السّلام در تمام راه با کسى سخن نگفت.

رسولى محلاتى، ترجمه ارشاد، 2/ 123- 124

سپس ابو بردة بن عوف و طارق بن ابى ظبیان را با گروهى از ملاعین اهل کوفه همراه او کرد و سرهاى آن سروران را به جانب شام روان کرد. بعد از چند روز، تهیه سفر محنت اثر اهل بیت حضرت خیر البشر کرد و حضرت امام زین العابدین علیه السّلام را غل در گردن مبارکش گذاشت و مخدرات سرادق عصمت و طهارت را به روش اسیران بر شتران سوار کرد و با شمر و جمعى از منافقان و مخالفان از عقب آن جماعت فرستاد تا به ایشان ملحق شدند.

مجلسى، جلاء العیون،/ 724

در شهر کوفه پنج مسجد مبارک و پنج دیگر ملعون بود.

امام پنجم فرمود: «در شهر کوفه پنج مسجد ملعون و پنج دیگر مبارکند. آن‏ها که مبارکند، مسجد غنى است که قبله‏اش راست و خاکش پاکیزه است. مرد مؤمنى آن را ساخته و دنیا به پایان نرسد تا دو چشمه از آن بجوشد و از آن‏ها دو باغ پرورده شود، ولى اهل مسجد ملعونند و مسجد از آن‏ها بیزار است و مسجد بنى ظفر و مسجد سهله و مسجدى در حمرا، و مسجد جعفى، نه آن مسجدى که امروز دارند؛ آن مسجد از میان رفته است. مساجد ملعون، مسجد ثقیف و مسجد اشعث و مسجد جریر بجلى و مسجد سماک و مسجدى در حمرا که روى گور یکى از پادشاه ستمکار فرعون کردار ساخته شده است.»

شرح: این مسجدهاى ملعون کوفه همان مسجدهایى است که براى طرفیت با امیر المؤمنین یا بعد از شهادت امام حسین علیه السّلام به دستور ابن زیاد، سرلشگر کوفه ساختند و براى پوشیدن رسوایى کشتن حسین و اظهار دیندارى از آن‏ها استفاده کردند؛ زیرا در بسیارى از روایات ذکر شده است که در اثر شهادت امام، مسجدهایى در کوفه ساخته شد.

فهرى، ترجمه خصال، 2/ 269