بیست و دوم ربیع الثالی
وفات حضرت موسی مبرقع (علیه السلام)
نام: موسى
کنیه: ابوجعفر
لقب: مبرقع که از فرط زیبائى بر جمال مبارک نقاب مى زد.
نام پدر: جواد الائمه (علیه السّلام) و مادر آن حضرت کنیز بود.
جناب موسى مبرقع علیه السّلام پسر حضرت جواد (علیه السّلام) در سال ۲۹۶ ه – ق در شهر قم [1] وفات یافت. به نقلى وفات آن جناب در ۸ ربیع الثانى
بسیج مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام - 26 دی ماه سال 1357، بود که محمدرضا پهلوی، با وجود اینکه حتی نزدک ترین حامیان و اربابانش هم از پذیرفتن او امتناع می کردند، مجبور شد تا ایران را به مقصد مصر ترک کند.
محمدرضا پهلوی پس از خروج از کشور به مصر و سپس مدتی را در مراکش مهمان ملک حسن دوم پادشاه این کشور بود تا اینکه با فشار دولت انقلابی ایران و ملاحظات سیاسی دولت مراکش، مجبور به ترک مراکش شد و در فروردین سال بعد با ویزای گردشگری به باهاما رفت.
سال اوّل هجری قمری
مدرسه مبارکه اباجعفر الباقر علیه السلام - هر یک از نماز های مسلمانان پیش از هجرت “رسول خدا (صلی الله علیه و آله )” به مدینه منوّره، تنها دورکعت بود. بنابراین تعداد کل رکعتهای نماز یومیه آنان به ده رکعت میرسید. پس از آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله ) به مدینه هجرت کرد، همین رویه به مدت یک ماه ادامه داشت، تا این که در روز دوازدهم ربیع الثّانی، آن حضرت با الهام از فرمان الهی، تعداد رکعات چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد
مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام - سالروز وفات کریمه اهل البیت فاطمه معصومه سلام الله علیها تسلیت 
بخش اول
وفات یا شهادت
در مورد وضعیت حضرت فاطمه معصومه( سلام الله علیها) در ساوه نقل شده که حضرت معصومه (سلام الله علیها) به همراه تنی چند از برادران خود و با همراهی گروهی از علویان به سوی خراسان رهسپار شدند و چون به ساوه رسیدند ساوه ای ها که شافعی مسلک بوده و با شیعیان و اهل بیت دشمنی می ورزیدند به آنان حمله ور گشته و مردان آنان را به شهادت رساندند و حضرت معصومه (علیهاالسلام) که شاهد درگیری و شهادت مظلومانه برادران غیرتمند خود بود، چون دید آنان در خاک و خون غلطیده اند و مظلومانه و در غربت جنازه های خون آلود آنان را تماشا کرد، امواج حزن و اندوه جانش را فرا گرفت و روح لطیفش بسی آزرده خاطر گشت و این شدت غم و ناراحتی او را بیمار ساخت (زندگی حضرت معصومه, نوشته آقای منصوری, ص 14، به نقل از ریاض الانساب, تالیف ملک الکتاب شیرازی)
همچنین بر پایه روایتی دیگر در ساوه زنی آن حضرت را مسموم ساخت (وسیله المعصومیه, نوشته میرزا ابوطالب بیوک, ص 68, الحیاه السیاسیه للامام الرضا علیه السلام, نوشته جعفر مرتضی العاملی, ص 428؛ قیام سادات علوی، علی اکبر تشیّد، ص168.)
آنچه مسلم است حضرت معصومه (سلام الله علیها) مانند جده بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) بر اثر شدت مصائبی که از سوی حاکمان جور به آن بزرگوار رسید در سن جوانی از دنیا رفته است.
نام: حسن بن علی.
کنیه: ابومحمد.
القاب: عسکرى، زکى، خالص، صامت، سراج، تقى و خاص (به امام حسن عسکرى(ع)، امام على النقى(ع) و امام محمد تقى(ع)، ابن الرضا نیز گفته مىشد.)
منصب: معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان.
تاریخ ولادت: هشتم ربیع الثانى سال 232هجرى.
همچنین چهارم و دهم ربیع الثانى نیز نقل شده است. در مورد سال تولد ایشان نیز برخى گفتهاند که 231 هجرى بوده است.
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
نسب پدرى: ابوالحسن، على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: حُدیث، که او را جدّه مىگفتند.
برخى نام او را سلیل و برخى دیگر، سوسن نقل کردهاند. این بانوى پاکیزه، که در عصر خویش از بهترین زنان عالم بوده و مفتخر به همسرى ذریه پیامبر اکرم(ص) است، در ولایت خویش پادشاه زاده بود. امام هادى(ع) در شأن او فرمود: سلیل، دور از هر آفت، پلیدى و آلودگى است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادى(ع)، در سال 254 تا سال 260هجرى، نزدیک به شش سال.
تاریخ و سبب شهادت: هشتم ربیع الاول سال 260 هجرى، در سن 28 (یا 29) سالگى، به وسیله زهرى که معتمد عباسى به آن حضرت خورانید.
محلدفن: سامرا (درسرزمین عراقکنونى)، در جوار مرقد پدرش، امامهادى(ع).
همسر: نرجس (صیقل).
فرزند : ابوالقاسم، محمد بن حسن، صاحب الزمان(ع).
امام زمان(ع) تنها فرزند امام حسن عسکرى(ع) هستند. امام عسکرى(ع) تولد و زندگىِ تنها فرزندش را بر بیگانگان پنهان نگه مىداشت تا از سوى دشمنان اهلبیت(ع) و مزدوران خلیفهآسیبى به وى نرسد.
سال ششم هجرى قمرى
“عُیینه بن حِصن” که از مشرکان و زورمداران اطراف مدینه منوره بود، در شب چهارم ربیع الثّانى سال ششم قمرى در رأس یک گره چهل نفرى از مشرکان به شتران پیامبر (صلی الله علیه و آله) که در مکانى به نام “غابه “ نگهدارى و چرا داده مىشدند، هجوم آورد و پس از کشتن فرزندى از “ابوذر” و فرارى دادن سایر ساکنان آن مکان، شتران را غارت کرد. ابوذر، خبر ناگوار تهاجم عیینه بن حِصن را در همان شب به پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسانید و پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بامداد آن روز
مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام - سالروز میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام مبارک باد
آن حضرت یکی از شخصیت های بزرگ علمی ، عملی و جهادی است که تاکنون آن گونه که شایسته است ، شناخته نشده است .
در مقدّمه حکمت نامه حضرت عبدالعظیم علیه السّلام ، موضوعاتی چون : شخصیت خانوادگی، ویژگی های علمی و عملی ، هجرت به شهرری و وفات ایشان در این شهر ، بررسی شده اند .[1]
مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام - پس از شهادت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران وفادارش در کربلا به دست سپاهیان یزید بن معاویه و عدم یاری آن حضرت از سوی مسلمانان و دوستداران اهل بیت (ع) ، یک حالت سرخوردگی و پشیمانی در مسلمانان پدید آمد. در شهر کوفه که بزرگترین مرکز شیعیان عالم اسلام بود، ندامت و پشیمانی شیعیان، به خاطر عدم نصرت امام حسین (ع) و تنها گذاشتن وی در کربلا، شدت بیشتری داشت و از این بابت، خودشان را سرزنش کرده و خطاکار می دانستند.
مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام - امیر الومنین علیه السلام در مورد روز نهم ربیع فرمودند:روز ترک گناهان کبیره است،روز غدیر دوم است ، روز تخفیف گناهان شیعیان است ، روز برهم شکستن بنای کفر و عدوان است ، روز عافیت است ، روز برکت است ، روز طلب خونهای مؤمنان است ، روز عید بزرگ خدا است ، روز مستجاب شدن دعا است .
مدرسه ابا جعفر الباقر علیه السلام : شهادت ابا الحجه مولانا حسن بن علی العسکری بر حضرت حجت بن الحسن عجل الله فرجه و پیروان و منتظران آن وجود ذی جود تسلیت باد
